تأثیر ایجاد گروه های عاملی اکسیژن دار بر میزان فعالیت و گزینش پذیری نانو کاتالیست منگنز اکسید بر پایه ی نانولوله های کربنی چند دیواره در فرایند حذف آلاینده ی نیتروژن اکسید

هدف از این پژوهش، دستیابی به یک نانو کاتالیست بر پایه ی نانولوله های کربنی با میزان فعالیت و گزینش پذیری بالا به منظور تبدیل آلاینده ی نیتروژن اکسید به مواد بی خطر نیتروژن و بخار آب است. نخست نانولوله ها با استفاده از روش اسیدی، عامل دار شده و با آزمون های xrd ،tem ،ftir ،asap و tga بررسی شدند. سپس کاتالیست های 12 درصد وزنی منگنز اکسید بر پایه ی نانولوله های کربنی چند دیواره عامل دار شده/ نشده تحت روش تلقیح خشک ساخته شدند. نتیجه های به دست آمده از آزمون های راکتوری کاتالیست منگنز اکسید بر پایه ی نانولوله های کربنی با گروه های اکسیژنی o-h ،c-o ،c=o با کاتالیست بر پایه ی نانو لوله های فاقد گروه های عاملی، نشان داد که با ایجاد گروه های اکسیژن دار، میزان فعالیت و گزینش پذیری کاتالیست منگنز اکسید در دمای  200 درجه سانتی گراد به ترتیب از 60 به 97% و از 87 به 100% افزایش یافته است. نتیجه های به دست آمده از آزمون های asap و tem نشان می دهد که ایجاد گروه های عامل دار اکسیژنی بر سطح پایه منجر به افزایش میزان پراکندگی منگنز اکسید بر روی پایه از طریق افزایش مساحت سطح پایه شده است. هم چنین نتیجه های آزمون h2-tpr افزایش احیاپذیری کاتالیست بر پایه ی نانولوله های کربنی عامل دار شده در اثر افزایش دسترسی به فاز فعال منگنز اکسید بر روی سطح پایه ی عامل دار شده را تأیید می کند.